O PSdeG presentou no Multiúsos da Xunqueira a lei que se debaterá o vindeiro martes no parlamento Galego coa que se busca evitar que se poidan abrir casas de apostas en calquera sitio, “incluso ao carón dos colexios”. Un proxecto que inclúe tamén a “norma Redondela” que daría aos concellos a potestade de non conceder unha licenza para a apertura dun negocio destas características “algo que Redondela non puido evitar hai tres anos porque naquel momento non había unha lei como esta que amparase esa decisión”.
A proposta foi presentada hoxe en Redondela nun acto presidido polo secretario xeral provincial, David Regades, acompañado do relator do texto legal, o deputado Julio Torrado, e pola alcaldesa redondelá, Digna Rivas.
David Regades denunciou que dende que estas competencias foron transferidas polo Estado á Comunidade Autónoma de Galicia en 1985 a pasividade marca toda a política autonómica e insistiu na necesidade dunha norma que buscar “poñer portas a este disparate de que se poidan abrir salas de xogo ao lado dos colexios”. Criticou tamén que o goberno galego anunciase hoxe mesmo a súa intención de poñerse a traballar nunha nova regulación do xogo.
Digna Rivas, pola súa banda, agradeceu este traballo do grupo parlamentario socialista e tamén a escolla de Redondela para a súa presentación, pois esta localidade deu un exemplo de mobilización social en 2019, para opoñerse á apertura dunha casa de apostas. Rivas lamentou que daquela foi imposible parar aquela sala “porque non existía unha lei como esta”.
Julio Torrado destacou que a proposta socialista foi nomeada como “norma Redondela” en homenaxe a aquela loita dun concello que se viu imposibilitado a parar a instalación dun local de xogo “por falta de soporte legal e porque de ter negado a licenza estaría prevaricando”.
O texto regula xogos de loterías e boletos, casinos, bingos, máquinas recreativas e de azar, máquinas de apostas e establecementos nos que se poidan instalar estes dispositivos, incluídos os de hostalería. A prevención e a protección dos menores é o seu eixe vertebrador.
A proposta impediría que os locais de xogos e sitúen a menos de 850 metros dos centros educativos ou de centros de tratamento de persoas con afectacións polo xogo patolóxico. Ademais, prohibiría que os locais estivesen a menos de 500 metros entre si. Os concellos, ademais, poderían declarar urbanisticamente “zonas saturadas” para impedir a concesión de máis licenzas.
Os locais non poderían ter xogos infantís como reclamo, nin salas anexas para os cativos. Deberán ser exclusivos para adultos e evitar calquera proximidade ou interacción cos/coas menores. En canto aos bares e cafeterías limitaríase o número de máquinas de aposto/xogo a unha, a elixir entre tódalas que ofrece o mercado. Ademais, este tipo de máquinas requirirían do uso do DNI electrónico para a súa activación.
Finalmente, a lei socialista obrigaría a que os ingresos públicos por sancións neste ámbito, así como o 1% da recadación por taxas e impostos, se dedicase a labores de prevención e tratamento, con especial atención ás persoas máis novas.
